Tunceli’nin Hozat ilçesinde 1951 yılında ağabeyinin yanında terzilik yapmaya başlayan Hıdır Akyar, bu mesleği tam 73 yıl aralıksız sürdürdü. Akyar’ın terzilik yaptığı yıllarda ilçede 17 terzi bulunurken bu sayı tekstil sektörünün gelişmesiyle birlikte 3’e kadar düştü. Akyar da hem yaşının ilerlemesi hem de terziliğe rağbetin azalması nedeniyle yıl sonuna doğru mesleğine veda edeceğini söyledi.

1951 yılında ağabeyinin yanında başladığı işi bugüne kadar sürdürdüğünü söyleyen Akyar, “Terziliğe başladığım yıllarda işler çok iyiydi. 1960’lı yıllarda terziler çoğaldı ve tam 17 terzi oldu. 1960’lı yıllara kadar ormanın, postanenin, askeriyenin elbiseleri parça olarak geliyordu biz burada onları dikiyorduk. Yine vatandaşlar takım elbise, pantolon, gömlek yaptırıyorlardı. Herkes istediğini yaptırıyordu fakat şimdi kimse bunları yaptırmıyor artık hazır konfeksiyon ürünleri kullanılıyor” dedi.

O dönem mesleği ilginin de olduğunu belirten Akyar, okul tatillerinde işi öğrenmek için en az 5 öğrencinin yanlarına geldiğini ifade etti. İlçedeki terzi sayısının zamanla 3’e kadar düştüğünü dile getiren Hıdır Akyar, “Bu 3 terzi de şu anda tamirat yapıyor. Terzilik öldü. Tunceli’de, Elazığ’da iş yok, genelde oturuyorlar. Nice terziler dükkanlarını kapattı, ben kapatmışım çok değil” diye konuştu.

Dikiş makinesi ve makas gibi malzemeleri yarım asırdan fazladır kullandığını söyleyen Akyar, mesleği bırakmasının ardından bu malzemeleri de çocuklarına hatıra olarak bırakacağını ifade etti.

Düzenli olarak terzi Akyar’ı ziyaret ettiğini söyleyen ilçe sakinlerinden Ali Ekber Çakmak ise ’’Ben, 1960’lı yıllarda ilkokula gittiğimde babam önlüklerimizi Hıdır abiye diktiriyordu. Kendisini o yıllardan biliyorum. Eskiden buranın duvarları takım elbise, ceketlerle dolu olurdu. Konfeksiyon işi çıkınca Hıdır abinin mesleğinde de azalma olduğu gibi meslek değersizleşti. İnsanlar terzileri artık yak bir söküğü diktirmek, paça kısaltmak ya da yama yapmak için tercih ediyorlar” şeklinde konuştu.